همه ما می­دانیم کشور عزیزمان ایران به رغم داشتن ظرفیت‌های مطلوب ذاتی از شاخص‌های مطلوب اقتصادی بهره‌مند نیست. بدون شک سرمایه‌های بسیاری درکشور برای رشد و پیشرفت اقتصادی وجود دارد که طی سال­های گذشته بر اثر برخی غفلت­ها، بی­تدبیری­ها و بی برنامگی­ها و یا نداشتن سیاست و استراتژی مشخص به هدر رفته است. امروزه بیش از هر زمان دیگری موقعیت برای اصلاح ساختار‌های اقتصادی و سیاسی در جهت تقویت بخش مولد و احیای ظرفیت‌های داخلی برای تحقق شعار سال(جهش تولید) بوجود آمده است که اگر هوشیار باشیم و فرصت ها را دریابیم با تکیه بر استعداد‌ها و ظرفیت‌های مغفول مانده می‌توان هر چه سریع­تر به این موفقیت نائل آمد.

دوران دوم ریاست جمهوری جناب آقای روحانی را باید دوره زوال روابط عمومی ها نامید.هرچند نشریات و رسانه های مکتوب نیز اوضاعی بغرنج تر از روابط عمومی ها را تجربه می کنند.