سازمان جهانی بهداشت اصرار دارد که همه کشورها بودجه سلامت خود را تقویت کنند تا افراد بیشتری بتوانند از خدمات بهداشتی و سلامت استفاده کنند.

به گزارش بورس و بانک و به نقل از خبرنگار بین الملل پایگاه خبری سازمان بیمه سلامت، دولت‌های جهان در تلاش هستند تا هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را پرداخت کنند. با پیر شدن جمعیت، افزایش تعداد افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن وهمچنین درمان‌های جدید و گران قیمت، هزینه‌های سلامتی افزایش می‌یابد. حتی در کشورهایی که خدمات بهداشتی به طور سنتی در دسترس و مقرون به صرفه بوده، سازوکارهای تامین مالی افزایش می‌یابد. در کشورهایی که پرداخت هزینه به میزان زیادی به افرادی بستگی دارد که مستقیم برای خدمات در زمان تحویل خدمت اقدام می‌کنند، صورت حساب‌های بهداشتی سالانه 100 میلیون نفر را به سوی فقر سوق می‌دهد.
گزارش سازمان جهانی بهداشت، راهنمایی‌های اجرایی را در مورد راه‌های تأمین مالی مراقبت‌های بهداشتی به دولت‌ها می‌دهد. با به دست آوردن شواهدی از سراسر جهان، معلوم می‌شود که چگونه همه کشورهای ثروتمند و فقیر می‌توانند سازوکارهای تأمین مالی سلامت خود را تنظیم کنند تا افراد بیشتری مراقبت‌های بهداشتی مورد نیاز خود را دریافت کنند. این امر، جامعه بین المللی را ترغیب می‌کند تا از تلاش کشورهای کم درآمد و متوسط برای افزایش پوشش بهداشتی حمایت کند.
سازمان جهانی بهداشت سه زمینه اصلی را که ممکن است در این زمینه تغییراتی ایجاد کند، شامل جمع آوری بودجه بیشتر برای سلامتی، جمع آوری منصفانه‌ترپول و صرف کارآمدتر آن را برجسته کرده است.

بودجه بیشتری برای سلامت جمع آوری کنید
در بسیاری از موارد، شرایطی برای دولت‌ها وجود دارد که مبلغ  بیشتری را به سلامتی اختصاص دهند. در سال 2000  سران کشورهای آفریقایی متعهد شدند که 15 درصد از بودجه دولت را برای سلامتی هزینه کنند. تاکنون سه کشور لیبریا، رواندا و جمهوری متحد تانزانیا به این مهم دست یافته‌اند. اگر دولت‌های 49 کشور فقیر جهان هر کدام 15 درصد از هزینه‌های دولت را به سلامت اختصاص دهند، می‌توانند 15 میلیارد دلار آمریکا در سال اضافه کنند که تقریباً دو برابر بودجه موجود است.
آنها همچنین می‌توانند از طریق جمع آوری مالیات کارآمد، پول بیشتری برای سلامتی به دست آورند و درآمد 10 درصدی را افزایش دهند، همان گونه که اندونزی این کار را انجام داده است. آنها می‌توانند منابع جدید درآمد مالیاتی را مانند مالیات فروش و معاملات ارزی پیدا کنند. به عنوان مثال، کشور غنا بخشی از بیمه ملی درمانی خود را با افزایش مالیات بر ارزش افزوده (VAT) تا ۲.۵ درصد تأمین کرده است. بررسی 22 کشور کم درآمد نشان می دهد که آنها می توانند ۱.۴۲ میلیارد دلار از طریق افزایش 50 درصدی مالیات دخانیات جمع کنند. هند توانست تنها با اجرای مالیات ۰.۰۰۵ درصد از معاملات ارزی، سالانه 370 میلیون دلار آمریكا به دست آورد.
در این مورد جامعه بین المللی نقشی اساسی دارد. برای اطمینان از دسترسی حتی به مجموعه کوچکی از خدمات بهداشتی با کیفیت در کشورهای کم درآمد، به طور متوسط 44 دلار آمریکا برای هر نفر مورد نیاز است. امروز 31 کشور برای هر نفر کمتر از 35 دلار آمریکا برای سلامتی هزینه می‌کنند.
منصفانه‌تر پول جمع کنید
این به معنی رفع موانع اصلی مالی برای دست‌یابی به مراقبت بهداشتی است. کشورهایی مانند ژاپن که از در دسترس قرار دادن خدمات بهداشتی به کل مردم اطمینان حاصل می‌کند، این کار را با کاهش وابستگی به پرداخت‌های مستقیم، خارج از جیب و افزایش پیش پرداخت، به طور کلی از طریق بیمه یا مالیات یا ترکیبی از این دو، انجام داده است و بدین ترتیب وجوه جمع آوری شده تجمیع می‌شوند.
این مدلی است که در بسیاری از کشورهای اروپایی مانند شیلی، کلمبیا، مکزیک، رواندا، تایلند و ترکیه در دهه گذشته همراه با برزیل، چین، کاستاریکا، غنا، قرقیزستان و جمهوری مولداوی پیش رفت چشمگیری داشته‌ند.
پول را کارآمدتر صرف کنید
صرف هوشمندانه هزینه‌ها می‌تواند پوشش بهداشت جهانی را بین 20 تا 40 درصد افزایش دهد. این گزارش ده منطقه را شناسایی می‌کند که در آن کارایی بیشتر امکان پذیر است.
یکی از این موارد، خرید دارو است. فرانسه استراتژی استفاده از داروهای ژنریک را در هر زمان ممکن اتخاذ کرده و این مبلغ معادل تقریباً 2 میلیارد دلار در سال 2008 صرفه جویی کرده است.
بیمارستان مورد دیگری است. مراقبت‌های بیمارستانی اغلب نیمی تا دو سوم کل هزینه‌های دولت برای سلامتی را جذب می‌کند. سالانه تقریبا 300 میلیارد دلار به دلیل ناکارآمدی مربوط به بیمارستان از دست می‌رود. هزینه‌های کارآمدتر در بیمارستان‌ها می‌تواند بهره وری را 15 درصد افزایش دهد.
جامعه بین المللی نقشی اساسی در بهبود کارایی دارد. پنج سال پس از اعلامیه پاریس در مورد اثربخشی کمک  که هدف آن کمک به برنامه‌های تحت هدایت کشور بود، بیش از 140 طرح جهانی بهداشت به طور موازی اجرا می‌شوند. بارهای لجستیکی و گزارشگری را بر دوش دولت‌های دریافت کننده می‌گذارند که منابع را بیش از این افزایش می‌دهد. به عنوان مثال دولت رواندا در حال حاضر بیش از 890 شاخص بهداشتی را گزارش می‌کند که این یک فرایند بسیار زمان‌بر است.
نگاه به آینده
در سال 2010، سازمان جهانی بهداشت گزارشی را به کنفرانس وزرا در مورد تأمین مالی بهداشت، به میزبانی دولت آلمان ارائه کرد. سپس این سازمان و شرکای آن برنامه ای را شروع کردند تا به کشورها کمک کند تا سیستم‌ها و استراتژی‌های تأمین مالی سلامت خود را در کنار سیاست‌های ملی بهداشت و درمان خود بررسی کنند. برنامه‌ها موجب تسهیل تبادل تجارب بین کشورها می‌شود و به کشورها کمک می‌کند تا سیستم‌های تأمین مالی را طوری تنظیم کنند که افراد بیشتری به خدمات بهداشتی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.